Geschiedenis

De familie Bogaert maakt een ‘tegenpaard’ voor dat van de ommegang van 1952

Na de Eerste Wereldoorlog werd het stadscentrum van Dendermonde ‘gesaneerd’ en werden de volkswijken buiten de stadskern geduwd. Dit gaf aanleiding tot het ontstaan van nieuwe wijken. Die wijkbewoners waren sterk gehecht aan de Ros Beiaardtraditie en waren gewoon geweest om het Ros Beiaard voor de deur te zien uitgaan. Omdat het Ros Beiaard zich niet verwaardigde om in deze wijken te komen, werd er een eigen paard gemaakt dat tijdens de wijkkermis, feesten, jubilea door de straten trok. Wijk Donckstraat is gelegen aan de stadsrand en heeft een eigen wijkpaard sinds 1953. Oorspronkelijk werd het begeleid door een reus, kleinere huppelpaardjes en een eigen knaptand.

In 1952 besloten vader Cesar Bogaert en zijn zoons dat hun wijk Donckstraat aan een eigen paard toe was. Samen met buurtbewoners staken ze de handen uit de mouwen en al snel verscheen er een bruin geschilderd paard ten tonele.
Vier geharnaste poppen werden gemonteerd op dit paard dat de bijnaam ‘de ezel’ meekreeg.
Het standaard instrumentarium van deze paarden bestaat doorgaans uit een ijzeren onderstel en een houten romp. Het maken van het hoofd wordt toevertrouwd aan een getalenteerde lokale kunstenaar. Voor de afwerking met feestkleden wordt doorgaans een beroep gedaan op de dames van het organiserende gezelschap. Ondanks deze weinig flatterende naam kreeg dit ‘familiepaard’ een bijzonder stijlvolle escorte van een vaandrig, een plakkaatdrager, een deken, een gelegenheidsfanfare, een knaptand en twee huppelpaardjes. 

Heden

Na een onderbreking van wel 24 jaar werd er in 2019 op initiatief van het wijkcomité Donckstraat en het volkse café Polderzicht een nieuw Ros Donckstraat vervaardigd. Er werd een nieuw ploeg pijnders samengesteld en heemskinderen gekozen. Het paard is weer springlevend en klaar om door de straten te trekken. Heel de wijk kijkt hier ondertussen naar uit!